ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

เรื่อง "ความเชื่อความถือ" โบราณของดอกไม้จันทน์

เรื่อง "ความเชื่อความถือ" โบราณของดอกไม้จันทน์
“อย่าหยิบดอกไม้จันทน์ให้ใคร”
บางคนอาจจะเคยได้ยิน บางคนก็อาจจะไม่เคยได้ยินเรื่องนี้
หลายครั้งที่เราไปงานศพ ที่คนแน่นๆ ในใจเคยรู้สึกว่า

เราน่าจะหยิบส่งต่อไปให้คนข้างหลังนะ
ครั้งหนึ่งได้มีผู้ใหญ่มาทักว่า "ไม่นะ อย่าหยิบดอกไม้จันทน์ส่งต่อให้ใคร"
ในใจก็คิดว่า คงเป็นสิ่งไม่ดีกระมัง แต่ก็ไม่เคยหาคำตอบใดใด
จนวันหนึ่งได้มาค้นหาเรื่องเล่าแต่เก่าก่อน ก็มีการกล่าวไว้บ้าง เลยเอามาเล่าสู่กันฟัง
- งานศพ เขาจะไม่หยิบดอกไม้จันทน์เผื่อ
ให้ใคร หรือหยิบให้ใคร ต่างคนต่างหยิบเพราะ ถือว่าดอกไม้จันทน์เป็นของสูง (ไม้จันทน์เป็นไม้ศักดิ์สิทธ์) ..เพื่อส่งให้คนตายเท่านั้น การหยิบส่งให้ใครนั้น เสมือนหยิบยื่นความเศร้า/ความตายให้
- อีกประการหนึ่งเขาจะไม่ชม ดอกไม้จันทน์ว่า "สวย" เพราะเปรียบเสมือนคนชมอยากได้ดอกไม้จันทน์
..ข้อนี้ เพิ่งรู้ เมื่ออ่านพบทางบทความเมื่อผู้ที่ไปทำดอกไม้จันทน์เพื่อใช้ในงานพระราชทานเพลิงศพ เขาชมกันว่า "ฝีมือดี" แล้วบอกไว้ว่า อย่าชมว่าสวยนะครับ เขาถือ
ถือว่าเป็นเกร็ดความรู้สำหรับ ความเชื่อที่มีมาแต่โบราณนะครับเล่าสู่กันฟัง....
ฉะนั้น เจ้าภาพงานศพก็ไม่ควรเอาดอกไม้จันทน์ไปแจกให้แขก และมันยังทำให้ลำบากใจที่ต้องดูแล ระมัดระวัง จะตกหล่น หาที่เก็บ บางครั้งก็เผลอรับไหว้กันอีก ควรจัดไว้ทางขึ้นเมรุจะเหมาะกว่าค่ะ และถ้าจำเป็นต้องทักทายกันในขณะถือดอกไม้จันทน์ ก็เอาแค่โค้งคำนับและกล่าวทักทาย ไม่ควรยกมือไหว้ขณะที่ดอกไม้จันทน์อยู่ในมือ

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ที่มาของคำว่า เสียหมา

  มีเรื่องเล่าที่อยากมาแชร์ แต่ไม่การันตีว่าจริงแท้แค่ไหนนะเออ.... ที่มาของคำว่า .....เสียหมา.... ** "เสียหมา"** แล้ว "เสียหมา" ทำไม? จึงหมายถึง "เสียฟอร์ม - เสียท่า" "เสียหมา" เกิดขึ้นในช่วงสงครามเวียดนามเมื่อประมาณ 30 - 40 ปีก่อน ตอนนั้นยังมี เวียดนามเหนือ และเวียดนามใต้ สหรัฐอเมริกาหนุนเวียดนามใต้ สู้กับเวียดนามเหนือ หรือพวก "เวียดกง" "เวียดกง" เป็นเจ้าของกลยุทธ์ การสู้รบแบบ "กองโจร" "เอ็งมา ข้ามุด เอ็งหยุด ข้าแหย่ เอ็งแย่ ข้าตาม" ไม่สู้แบบปะทะตรงๆ เพราะสู้กับกองทัพสหรัฐอเมริกาไม่ได้ เขาจึงใช้กลยุทธ์ "กองโจร" ใช้วิธีซุ่มโจมตีแทน ที่เด็ดมาก และแสดงถึงความมานะอดทนของ "เวียดกง" ก็คือ การขุดอุโมงค์ใต้ดิน ต่อเชื่อมกันเป็นระยะทางไกลๆ โผล่ขึ้นมาถล่มทหารสหรัฐ แล้วก็มุดเข้าอุโมงค์หนีไป วันหนึ่ง กองทัพสหรัฐคิดวิธีใหม่ในการค้นหาอุโมงค์ของ "เวียดกง" ได้สำเร็จเขาใช้สุนัขทหารที่ดมกลิ่นเก่งมากๆ เป็นตัวนำทาง ทหารสหรัฐจะส่งสุนัขล่วงหน้าไป พอเจออุโมงค์ที่ไหน มันก็จะเห่าบอ

สด.8 คืออะไร

สด. 8           ใบ สด.8 คือ สมุดประจำตัวของทหารกองหนุนที่ผ่านการเป็นทหารกองประจำการแล้วรวมทั้งผู้ที่สำเร็จการศึกษาวิชาทหารชั้นปี 3(รด) เป็นหนังสือสำคัญ ที่ติดมาพร้อมกับ สมุดประจำตัวทหารกองหนุนประเภทที่ ๑ สด.8 จะอยู่ในสมุดประจำตัวทหารกองหนุน พร้อมหนังสือสำคัญ(แบบ สด.8) หน้ากลางเล่ม เวลาใช้งานให้ถ่ายเอกสารหน้ากลางตรงส่วนที่ระบุว่า สด.8 ทั้งสองส่วน ซึ่งจะได้รับ สด. 8 เมื่อ รับราชการทหารกองประจำการ (คือ เป็นทหารเกณฑ์ ) จนครบกำหนดปลด        เรียน รด. จบปี 3 (เพราะ จบ รด. ไม่ต้องไป เกณฑ์ทหาร และไม่ต้องเป็นทหารกองประจำการ )        เมื่อจบ รด.ปี 3 จะได้รับการขึ้นทะเบียนกองประจำการ และ นำปลด เป็นทหารกองหนุนประเภทที่ 1       ในวันเดียวกัน โดยไม่ต้องไปรับราชการในกองประจำการ ( ไม่ต้องเป็นทหารเกณฑ์นั่นเอง )        แต่ ยังคงเป็นทหารกองหนุนประเภทที่ 1 การนับอายุของทหาร        การนับอายุจะนับที่ปี พ.ศ. โดยเกิด 1 มกราคม ไปจนถึง เกิด 31 ธันวาคม ของปี ใดก็ตาม ถือว่า อายุ เท่ากัน ทั้งปี และ เริ่มนับ เมื่อวันที่ 1 มกราคม เป็น อายุ ครบ ปี บริบูรณ์       ทหารกองหนุนประเภทที่ 1 แบ่ง

…..จอมพลสอนทหาร ………..

             ๑. ผู้ใดเป็นผู้บังคับบัญชาและผู้ใหญ่ อย่าเป็นคนหูเบา แต่ก็มิใช่เป็นคนหูหนวกตาบอด ต้องฟังต้องดูอย่างกว้างที่สุด อยู่เสมอ แต่อย่าเชื่อคนสอพลอ หรือเชื่อคนพูดก่อนและฟ้องก่อน เพราะคนพูดภายหลังอาจพูดจริงกว่าคนที่พูดก่อนก็เป็นได้             ๒. เมื่อมีความขุ่นข้องกับผู้ที่อยู่ใต้บังคับบัญชาหรือผู้น้อย เมื่อได้ว่ากล่าวลงโทษ หรือตักเตือนแล้ว จงอย่าจำเอาไว้ อาฆาตมาดร้ายภายหลังอีก             ๓. ให้พยายามหาความดีความงามมาสู่คณะ และปูนบำเหน็จกับผู้อยู่ใต้บังคับบัญชา และผู้น้อย สำหรับผู้ที่สมควรจะได้รับตามโอกาสที่จักพึงหาได้นั้นอยู่เสมอ             ๔. จงติโทษหรือลงโทษผู้ที่อยู่ใต้บังคับบัญชาในขณะที่ทำผิด โดยไม่เกรงใจหรือกลัวเขาเกลียด ให้เคร่งครัดอยู่เสมอ จะละเลยเสียมิได้เป็นอันขาด เพราะภายหลังจะกำเริบและแก้ไขยาก             ๕. จงอย่าใช้อำนาจราชการลงโทษกับผู้ซึ่งอยู่ใต้บังคับบัญชาในขณะเมื่อตนบันดาลโทสะ และอย่ากล่าวคำหยาบ ให้กระทบกระเทือนถึงวงศ์ตระกูล เพราะผู้อื่นเขาก็มีจิตใจเป็นมนุษย์เหมือนเราเหมือนกัน             ๖. จงบำรุงการสมาคม และแสดงกิริยา วาจา ใจ ให้เป็นการโอภ